Aby w dobie pandemii zachęcić ludzi do ruszania się, ale z zachowaniem bezpiecznego społecznego dystansu, praski youtuber Honest Guide stworzył nową atrakcję turystyczną – cztery „selfie poles” na krańcach miasta. Miejsca zostały zlokalizowane i oznakowane na mapie. Postanowiliśmy podążyć jego śladem.
CZTERY BIEGUNY PRAGI
Janek Rubeš, znany jako Honest Guide (czyli Uczciwy Przewodnik), w serii filmów na YouTube pokazuje oszustwa i pułapki, z którymi spotykają się turyści. Nieuczciwe kantory, taksówkarze naciągacze i sklepy ze słodyczami o mocno zawyżonych cenach. Wskazuje również na ukryte atrakcje, takie jak windy bez drzwi, które się nie zatrzymują, i niedrogie jadłodajnie. Ogromny spadek ruchu turystycznego w ubiegłym sezonie, zwłaszcza w centrum Pragi, sprawił jednak, że musiał stać się jeszcze bardziej kreatywny w poszukiwaniu tematów. W jednym ze swoich zimowych filmów pokazał, jak wkopuje cztery betonowe słupki z początkowymi literami czeskich słów oznaczających strony świata: S jak północ (sever), J jak południe (jih), Z jak zachód (západ) i V jak wschód (východ), z dodatkowym dopiskiem „pól Prahy”, czyli biegun praski. O co chodziło?
S JAK SELFIE
„Aby wskazane miejsca stały się prawdziwą atrakcją turystyczną, musi być tam coś, z czym można zrobić sobie zdjęcie, prawda? Bo inaczej nie masz pojęcia, że jesteś na przykład na biegunie północnym. Ale nie chcieliśmy postawić tylko znaku, który mówi, że jesteś na jakimś krańcu, więc faktycznie kupiliśmy betonowe słupy, które pomalowaliśmy, abyś wiedział, na którym dokładnie biegunie jesteś” – mówi Janek Rubeš w filmie, dodając, że każdy słup waży około 180 kilogramów (!).
Tekst pod filmem zawierał link do mapy Google’a pokazującej przybliżoną lokalizację słupów. Ideą kryjącą się za tym pomysłem była próba zachęcenia ludzi do ruszenia się i zwiedzania, ale z zachowaniem dystansu społecznego, w granicach miasta, ale bez tłoczenia się w najpopularniejszych punktach.
„Wierzę, że to wspaniałe miejsca turystyczne, do których można dojechać komunikacją, dojść pieszo, dojechać rowerem. Myślę, że południowy biegun będzie najczęściej odwiedzany, ponieważ tuż obok niego znajduje się ścieżka rowerowa” – powiedział Janek. Więcej informacji na temat jego projektu znajdziecie pod linkiem https://en.wikipedia. org/wiki/Prague_Poles. Możecie też po prostu ruszyć naszymi śladami.
AMERYKANIN W PRADZE
Amerykanin Cory Benson mieszka w Pradze od 15 lat. Ten architekt z wykształcenia i kamieniarz z zawodu jednocześnie redaktoruje na międzynarodowym portalu bikerumor. com, pisząc oczywiście o rowerach. Po starej znajomości, szukając pomysłu na Pragę, napisałem do niego, chcąc zrezygnować z typowego przewodnika na rzecz osoby bliższej fanom dwóch kółek. Właśnie on podsunął mi pomysł odwiedzenia czterech praskich biegunów. Sam oczywiście sprawdził trasę już wcześniej, ba, zrobił to na gravelu. Mogłem więc tylko, wspominając inne wspólne wyprawy z jego udziałem, spodziewać się, że trasa nie będzie do końca oczywista.
Zmyślnie (przy okazji korzystnie dla nas) podzielił ją na dwie części, przewidując, że możemy nie mieć ochoty na pokonanie niemal 200 kilometrów na raz. W ten sposób powstały dwie trasy. W trakcie czeskiego lockdownu Cory, trzymając się obowiązujących przepisów (tak, by nie opuścić stołecznego powiatu), zaliczył m.in. wariant liczący 166 km. Nasza wycieczka miała być odrobinę krótsza.
ZACHÓD, PÓŁNOC I WSCHÓD
Z punktu widzenia turystów, przynajmniej tych typowych, spaliśmy w Pradze w miejscu idealnym. Hotel Cloister Inn mieści się tuż obok Mostu Karola (w dodatku nie jest drogi www.hotel‑cloister.com). Rowerem bez problemu można poruszać się po mieście. Sieć praskich ścieżek jest naprawdę gęsta, a rowery zabrać można też do metra.
Co zrobiliśmy na początek, odcinek od stacji Mustek do Zličína pokonując żółtą linią i skracając fragment do pokonania wśród zabudowań. Zličín to końcowa stacja, w tym miejscu klimat zmienił się więc błyskawicznie. Na tyle, że zaczęliśmy podejrzewać, iż Cory z nas żartuje, ale filmiki wysyłane z trasy spotykały się z twierdzącym: „to wygląda znajomo”. W ten sposób, zanim dotarliśmy w okolice praskiego lotniska, zwiedziliśmy podmiejskie krzaki i pola. Nie tak wyobrażaliśmy sobie Pragę! Humor odzyskaliśmy na widok infrastruktury lotniskowej. Wąska ścieżka najwyraźniej kusiła takich jak my, a jazda wśród zbóż i kwiatów była wyjątkowym przeżyciem. Tabliczki „wstęp wzbroniony” podpowiadały, dlaczego właściwie wschodni pachołek znajduje się kilkadziesiąt metrów od rzeczywistego krańca w terenie. Mijając gigantyczne lotnisko, zaczęliśmy jednak podejrzewać, że zaplanowane 80 kilometrów niebezpiecznie rozciągną się w czasie. Cory nie byłby sobą, gdyby nie zafundował nam niespodzianki. Pola nagle się skończyły, a my trafiliśmy do lasu i wąwozów Parku Narodowego Roztocký háj – Tiché údolí, kryjąc się w cieniu i ślizgając w błocie, ale podziwiając kamienne skały.
Trudno o większy kontrast. Jeszcze bardziej zdziwiliśmy się, wypadając na brzeg rzeki i widząc maleńki prom, a raczej łódź motorową. Tak małą, że przerzucenie skutera przez jej krawędź stanowiłoby pewien problem, ponieważ „prom” nie miał klasycznego wjazdu, podobnie zresztą jak opcji płacenia kartą. Warto wiedzieć, że jednostka pływająca w Klecanach należy do systemu praskiej komunikacji miejskiej. Właściciele biletów rocznych ten środek transportu mają „gratis”. My nie zapłaciliśmy nic, przewoźnik ulitował się nad turystami, rezygnując z 20 koron od osoby.
Po drugiej stronie czekał już inny świat – szeroka ścieżka rowerowa, wygodny bar z zimnymi napojami, więc i nasz postój. Przytulną dolinę trzeba było jednak szybko opuścić, ponieważ jechaliśmy na północ. Wąwozem i drogą godną Włoch wbiliśmy się na płaskowyż, jadąc w kierunku bieguna północnego, znów w zupełnie innej scenerii. Wśród malowniczych pól przegapiliśmy go jednak gdzieś obok Hovorčovic. Jak wygląda, wiemy tylko z internetu. Jeszcze bardziej ukryty jest biegun wschodni, który zbłądził w środek lasów koło Klanowic. Tu na szczęście był drogowskaz. Nasza „oficjalna” trasa kończyła się w dzielnicy Pragi zwanej Černý Most, ale powrót na stare miasto był nie mniej interesujący. Prawdziwe autostrady rowerowe prowadzą przez Vysočany aż nad Wełtawę. Tak będą pewnie wyglądać miasta w przyszłości.
POŁUDNIE NA DESER
Honest Guide przewidywał, że południowy biegun będzie się cieszył największą popularnością. Miał ku temu powody. Nie dość, że prowadzi do niego bardzo popularna ścieżka rowerowa wzdłuż Wełtawy, to jeszcze położony jest tuż obok niej, co sprawia, że tym razem naprawdę trzeba się postarać, by go przegapić. Potraktowaliśmy więc zdobycie ostatniego z punktów trasy, tym razem mając już Cory’ego u boku, jak typowi Czesi, po drodze wybierając bar piwny, który mieliśmy odwiedzić w drodze powrotnej. Z okolic Mostu Karola do bieguna jest około 17 kilometrów, trasa płaska niemal jak stół, do pokonania na każdym typie rowerów.
Możliwe są wypady na ścieżki zbaczające z asfaltu i prowadzące tuż nad wodą. Albo przystanek w jednym z barów, ale wówczas, jak twierdził Cory, wycieczka przeciąga się do około drugiej nad ranem… Aż tyle czasu nie mieliśmy. Granicę Pragi, tuż obok miejscowości Vrané nad Vltavou, osiągnęliśmy w promieniach zachodzącego słońca. Tuż obok, w dzielnicy Točná, w lesie, ukrywa się prawdziwy rowerowy raj dla fanów MTB, sieć oficjalnych ścieżek. Być może dlatego w jednym z barów nad rzeką spotkaliśmy wielu właścicieli górali odpoczywających po swoich przygodach.
Na koniec kufle piwa i kofoli wypiliśmy w Kiosek Konec Žízně, ale lokalizacji po drodze jest tyle, że każdy znajdzie coś, co mu się spodoba. Na okolicznych wzgórzach zbudowano pierwsze celtyckie osady, z których później wykiełkowała Praga. By obejrzeć stanowiska archeologiczne, można zajrzeć do U Posledního Kelta, tuż obok. Bez względu na to, kiedy będziecie planować swój wypad, warto wziąć pod uwagę, że trasa wzdłuż Wełtawy może być bardzo zatłoczona, nie tylko przez rowerzystów, i odpowiednio dopasować prędkość! W okolicach centrum, szczególnie w sezonie i popołudniami, jazda rowerem po nabrzeżach rzeki może być mocno utrudniona, lepiej więc wybrać inną porę albo najpopularniejsze fragmenty zwyczajnie sobie podarować, pozostając przy trasach prowadzących do „selfie poles”.
2 W 1
Szczerze mówiąc, jeśli chcecie połączyć wypad rowerowy z klasyczną turystyką, warto czasami zostawić rower na kwaterze i zwyczajnie pospacerować. Praga turystami i zabytkami stoi, a bez wizyty na Moście Karola podobno odwiedziny stolicy Czech w ogóle się nie liczą (byliśmy więc o świcie, bez ludzi, i o zachodzie słońca, tuż przed burzą!). Typowych przewodników po Pradze jest wiele, nasz miał być inny. Polecamy wspomniany kanał na YT Honest Guide’a, który kryje wiele zaskakujących atrakcji, więcej niż praskie bieguny. Nas Praga zaskoczyła tym razem bogactwem przyrody, zupełnie niekojarzącym się z dużym miastem. Rezerwaty przyrody, położenie nad rzeką oraz przyjazna infrastruktura rowerowa sprawiają, że idealnie nadaje się na aktywny wypad na weekend. Gwoli uzupełnienia, mieliśmy ze sobą również rowery MTB, które bardzo się przydały. Górskiego przewodnika po Pradze szukajcie w magazynie Bike i na stronie magazynbike.pl.
