Pełna amortyzacja?
Niekoniecznie, bo na wielu trasach, szczególnie w Polsce, hardtail nadal może być skuteczniejszy, szczególnie gdy liczy się każdy gram wciągany pod górę. Jednocześnie nie każdy ma ochotę, by się męczyć i trząść przez kilometry w siodle. Trek proponuje własne wyjątkowe rozwiązanie, rozdzielacz IsoSpeed, który sprawia, że rura podsiodłowa wraz ze sztycą pracują niczym wielkie pióro resoru zahaczone w okolicach środka suportu. To oczywiście przesada, ale dobrze oddaje zasadę działania.
Przegub IsoSpeed sprawia, że rower jest wyjątkowo komfortowy, rura podsiodłowa może pracować.
W praktyce konstrukcję odbiera się nadal jako rower sztywny, a nie fulla, tyle że ze zdecydowanie lepszym pochłanianiem drgań niż w klasycznym hardtailu. Tak zaawansowana konstrukcja ma swoją cenę, nie chodzi tylko o produkcję ramy, ale i koszty związane z projektowaniem, pracami badawczymi itd. Oznacza to tyle, że skoro rama jest droga, nawet w podstawowym wariancie na najtańszej grupie Sram NX z serii Eagle, czyli 1×12, cena roweru sięga 11 000 złotych. Relatywizuje ją trochę fakt, że w zestawie dostajemy nowoczesne, karbonowe koła. Za to za hamowanie odpowiada prosty zestaw hamulców Shimano, ale o wystarczającej skuteczności.
Filigranowe haki wpisują się w oszczędny wygląd całości.
W terenie
Z trójcy hardtaili do ścigania przetestowanych do tego numeru (nr. 5/2019 BIKE) Trek zjeżdża najlepiej. Najbardziej płaski kąt widelca (69,5 stopnia) oraz przesunięcie siodła do tyłu sprawiają, że na ścieżkach w dół można poczuć się na nim najbezpieczniej. Druga strona medalu? Podjeżdżanie wymusza aktywne przesuwanie się na czub siodła, bez tego brakuje docisku przedniego koła. Są rowery, na których podjeżdża się łatwiej. Częściowo zapobiega temu możliwość uzyskania bardzo niskiej pozycji kokpitu, za sprawą niskiej główki ramy, ale kąt podsiodłowy nadal pozostaje… płaski. Nie zmienia to faktu, że rama stanowi bardzo dobrą podstawę do późniejszego tuningu. Przejście na system bezdętkowy jest łatwe za sprawą kompatybilności komponentów, czyli kół i opon (zdecydowanie warto sięgnąć po opaski Bontragera, zwykłe taśmy działają słabo z produktami marki).
Niska główka sterowa (w rozmiarze 17,5 ma tylko 90 mm) pozwala na uzyskanie bardzo sportowej pozycji.
W kwestii napędu odczuwalnych kompromisów jest niewiele. Ścigający się mogą zwrócić uwagę na małą zębatkę z przodu. Przy trybie 11-50 z tyłu najszybsze przełożenie wynosi tylko 30-11, to za mało na szybkie maratony, 34 albo nawet 36 powinno okazać się lepszym rozwiązaniem. Tu akurat jest to łatwe. Zębatka montowana jest bezpośrednio do ramion korby. Najbardziej pożądanym tuningiem w przypadku tego roweru będzie jednak naszym zdaniem teleskopowa sztyca podsiodłowa, która coraz częściej seryjnie wędruje do rowerów do ścigania. W związku z tym, że Procaliber jest generalnie wygodny, jej montaż dodatkowo podniesie jego potencjał wycieczkowy, a jednocześnie sprawi, że zjeżdżanie stanie się jeszcze łatwiejsze.
W rowerze zgrabnie ukryto wiele detali, jeden z nich to sztyca z karbonu OCLV.
Możliwości turystyczne są chyba najmniej oczekiwaną właściwością roweru zaprojektowanego do ścigania! Generalnie, obok tubelessów, to dla nas zawsze podstawowa opcja zmiany w każdym typie MTB. Tu tym łatwiejsza, że sztyca ma 31,6 mm; a dostępność takich sztyc jest duża. W dodatku ze względu na konstrukcję standardowej sztycy nie da się schować, kształt rury podsiodłowej na to nie pozwala. Z lewej strony jest miejsce na kierownicy, manetka do sztycy zmieści się idealnie.
Prawdziwy wilk w owczej skórze, dotyczy to nawet malowania! Po tym rowerze nie widać, jak jest zaawansowany technologicznie.
Podsumowanie
Bardzo dobra rama i kola oraz podstawowy zestaw Sram NX Eagle wystarczają, by otrzymać wygodny rower do ścigania, ale i turystyki, w sportowym stylu. Rower ma tez duży potencjał tuningowy!
Przeczytaj również:
