ZAKOPANE CZY NIE?
Zakopane na MTB? Niekoniecznie. Temat powraca, ale ostatnie pocieszające informacje o powstaniu oficjalnych singli pochodzą z 2017 roku, gdy Pomba wrzuciła do sieci informację o projekcie gotowym do realizacji (warto zajrzeć do artykułu w linku, bo nadal wygląda interesująco). Pomysł był taki, by skanalizować działania na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego, gdzie jak do tej pory ruch rowerowy dozwolony jest tylko na kilku fragmentach szlaków. Od 2017 nic się jednak nie wydarzyło. Temat, wówczas „gorący kartofel”, ucichł. Dziś w okolicy są wciąż dwa miejsca, gdzie ścieżki żyją i mają się nieźle, to Bukowina Tatrzańska i Kościelisko.
Miejscówka żyje dzięki miejscowej ekipie, na trasach spotkaliśmy kilka osób butujących pod górę. Pozdrawiamy!
BUKOWINA TATRZAŃSKA
Moim przewodnikiem na miejscu był Mariusz „Brian” Bryja, jeden z budowniczych tutejszych ścieżek. Trzy podstawowe linie znajdują się na jednym stoku, schodzącym w prawo spod Głodówki od drogi prowadzącej na Łysą Polanę. Znajdziecie je bez problemu na Trailforks.com, wpisując Bukowina Tatrzańska. Cały stok, a raczej las i przyległości, to tereny prywatne. Ścieżki zostały wytyczone w ten sposób, by nie niszczyć lasu, i są stale utrzymywane w porządku zapewniającym bezpieczną jazdę. Mnogość właścicieli to w tym przypadku okoliczność sprzyjająca, zapewniająca harmonijne współistnienie. Nachylenie stoku odpowiada za to, że ścieżki są trudne, dodatkowo umiejętności budowniczych sprawiły, że wymagają podciągnięcia się w kwestii techniki jazdy, gdybyście zamierzali je odwiedzić. Dwie zaczynają się w tym samym miejscu, następna odrobinę niżej. Do miejsca startu można wygodnie dojechać autem, jest i mały parking.
Bukowina Tatrzańska to miejscówka dla zaawansowanych, najlepiej z przewodnikiem. Może być latający!
Trasy są krótkie, podjazdówki strome, trzeba się nastawić na odpowiednie „butowanie”. Skocznia ze zdjęcia to element dodatkowy, nie jest obowiązkowa. Majestatyczne Tatry w tle umilają jazdę. W okolicy są też inne trasy, zdecydowanie polecamy przewodnictwo miejscowych! Gdybyście mieli problemy ze sprzętem, Mariusz Bryja jest też właścicielem serwisu briansbikes.pl.
Wspomniane trzy trasy startujące z jednego praktycznie punktu to Harpagan, Loam Trail i Wasp Trail, kawałek niżej jest kolejna ścieżka Bryjking Point Trail
Skocznia z Harpagana, otwierająca fotostory, nie jest obowiązkowa! Swoją drogą, tego dnia zwiedzaliśmy na elektrykach, więc pilotowi tym bardziej należy się szacunek za opanowanie bombowca. Dla zainteresowanych – był to Giant Reign E+ 2 Pro, lekko zmodyfikowany, bo z widelcem ZEB z przodu i kołem 29 cali (widelec miał 180 mm skoku).
Sztuczne przeszkody, występujące na trasach, zgrabnie połączone są sekcjami, gdzie można nabrać prędkości, niekoniecznie trudnymi
Pomimo tego, że żadna ścieżka długością nie przekracza kilometra, można poczuć flow. Ba, wypada go mieć, to zdecydowanie ułatwia pokonanie przeszkód, jak już nastąpią.
Skomunikowanie całości – wspomniany start z jednego punktu – także ułatwia orientację, jak i multiplikuje opcje. Tradycyjnie tylko te powroty są męczące….
Ile jednak znacie miejscówek, z podobnymi widokami w tle?
Kolejny powrót, tym razem z drugiej strony, od dołu, od Bukowicy, przez stary i nieczynny stok narciarski. Knajpa na górze jest czynna, stok nie – nie ma sztucznego naśnieżania. Co nie zmienia faktu, że Brian wspominał, że to właśnie tu uczył się jeździć na nartach!
Latający reporter z plecakiem i aparatem w środku na tle zachodzącego słońca – bezcenne 😉
I jeszcze raz sam Mariusz „Brian” Bryja. Dzięki za oprowadzanie! A ścieżkę wzdłuż strumienia, której nie ma na mapie, wpisano do odwiedzenia następnym razem!
PS To oczywiście nie koniec atrakcji – naprawdę blisko jest i Kościelisko. O nim w kolejnym odcinku. Oprowadzaczem był Marcin Chwalba z MTB Hostel, ekspert!
