Czy będziemy mieli w końcu jakiś pożytek ze sztucznej inteligencji poza podkręconymi zdjęciami? Shimano złożyło właśnie wniosek patentowy, który zakłada, że zawieszenie mogłoby się „uczyć” stylu jazdy użytkownika i reagować na jego sugestie.
Aplikację patentową wykopała Jessie-May Morgan z Pinkbike, jej cały artykuł dotyczący patentu 11866114 B2 możecie znaleźć tutaj, schematyczne i dość abstrakcyjne zrzuty rysunków pochodzą już od Shimano, próbując przybliżyć o co chodzi. Nie dajcie sie zwieźć rowerowi typu gravel, ma charakter poglądowy i chciałoby się powiedzieć holistyczny. Ważniejsze bowiem jest to, CO w patencie siedzi.
Uczymy się?
Kiedy po pól roku jazdy na Flight Attendancie RockShoka pytałem w Chicago inżynierów, którzy wymyślili system o to, czy z czasem nie mógłby uczyć się stylu jazdy użytkownika – co wydawało mi się oczywiste, skoro i tak zawiera elementy zawieszenia, sterowania i elektronikę sterującą – odpowiadali odrobinę wymijająco. Twierdzili, że byłoby to zbyt skomplikowane, choćby dlatego, że… ludzie źle ustawiają zawieszenie, więc system nabywałby złe nawyki! Teoretycznie propozycja Shimano pozwoliłaby ten problem rozwiązać w sprytny sposób.
Zacznijmy od tego, że system składa się z szeroko rozbudowanej telemetrii, sieci czujników oplatający cały rower. W trakcie jazdy mierzyłyby wszystkie parametry jazdy, nie tylko zachowanie zawieszenia (skoki, tłumienie, prędkość działania), ale też kąt nachylenia terenu, a nawet pozycję sztycy. Dodatkowo z przodu znalazłaby się kamera nagrywająca trasę. Takie rozwiązania już istnieją, choć nie są połączone – są i systemy telemetryczne typu MIND Mondrakera, jest i automatyka amortyzacji, jak Flight Attendand RockShoxa czy Fox Live Valve. Ba, Greyp miał zintegrowaną kamerę i swój ecosystem. Żadne z dotychczasowych rozwiązań nie miało jednak opcji informacji zwrotnej ze strony użytkownika. I tu Shimano wprowadza teoretycznie nowa jakość.
Ewentualny scenariusz mógłby wyglądać tak, że zawodnik przejeżdżając określoną trasę – powiedzmy wyścigu olimpijskiego XC (jak widzicie wyżej naprawdę taka nazwa znalazła się w zgłoszeniu patentowym) – miałby do wyboru różne opcje. Mając do dyspozycji większą liczbę okrążeń, mógłby np. najpierw skorzystać z ustawień automatycznych (a wiemy, że to już możliwe), ale na kolejne rundzie po każdej sekcji potwierdzać/zaprzeczać czy dane ustawienie mu odpowiada. Shimano używa przy tym… kciuków w górę lub w dół znanych z Facebooka, interwały czasowe przeznaczone na reakcję liczone są w sekundach. Przy kolejnym przejeździe system uwzględniałby już preferencje użytkownika, zmieniając wszystko sam. Zostałby „wytrenowany” przez jadącego. W trakcie samego wyścigu zapewne aparatura pomiarowa nie byłaby potrzebna, sam rower mógłby być lżejszy.
Drobiazg braku amortyzatorów
Całość brzmi interesująco – i skomplikowanie przy okazji. Czy ma sens? Wygląda trochę na wprawkę w ćwiczeniu w patentowaniu, tym bardziej, że Shimano nie ma przecież żadnych amortyzatorów w swojej ofercie. Opisano co prawda w zgłoszeniu także automatyczne działanie sztycy, także z jej opuszczaniem, ale to nadal za mało, by w przewidywalnej przyszłości postrzegać ewentualny system jako gotowy produkt.
Chyba, że przygotowuje nas do następnej generacji sztycy Pro Koryak, która mogłaby nie tylko zniżać się, ale i podnosić automatycznie, oraz zmieniać pozycję siodła, do przodu i do tyłu oraz jego kąt nachylenia… Niemożliwe? Akurat to, po wgraniu trasy, wydaje się najprostsze do zrobienia, a patent opisuje mechanizmy jak mogłoby to działać.
I ciekawostka na koniec – dane gromadzone w bazach danych typy Trailforks albo… Hammerhead, odpowiednio powiązane ze sobą mogłby dać podobny efekt. Skoro taki RockShox ma FlighAttendanta i Hammeheada to może powiązać dane dotyczące pracy zawieszenia z trasą zapisaną w pliku GPS i na podstawie wielu przejazdów określić optymalne ustawienia dla danego odcinka.
A może już to zrobiono? Kto wie! To tylko kwestia zebrania odpowiedniej ilości danych…
